هفت نصيحت مولانا 1- گشاده دست باش،جاري باش، كمك كن (مثل رود) 2- هميشه مهربان باش (مثل خورشيد) 3- اگر كسي اشتباه كرد آن را بپوشان (مثل شب) 4- اگر عصباني شدي خاموش باش (مثل مرگ) 5- پاك باش و كبر نداشته باش (مثل خاك) 6- در خطا عفو داشته باش (مثل دريا) 7- اگر مي خواهي ديگران خوب باشند خودت خوب باش (مثل آينه)
روزي راجع به غذاي حرام از آقا سؤال كردم و عرض كردم نظر شما چه طور است و غذاي حرام چه قدر در روح انسان تأثير دارد. آقا به مناسبتي در بين فرمايشات خود فرمود:
« حرف هاي بيهوده و لغو تأثيري زياد در روح دارد و روح را مي ميراند. »
سپس درباره تأثير منفي سخنان بيهوده در روان آدمي فرمود:
« من حرف هاي بيهوده را كم تر از غذاي حرام نمي دانم. »
به نقل از آقازاده ي آيت الله كوهستاني ره
حضرت زهرا (س) : خداوند امر به معروف را به خاطر مصلحت عموم مردم واجب كرد.
علل الشرايع جلد 1 باب 182 حديث 2
آن روز كه پهلوي تو از كينه شكست
دل هاي مُحبّان تو در سينه شكست
تصوير تو را دِل علي آينه بود
اندوه تو سنگي شد و آيينه شكست
سوره مباركه مزمل
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
معناي آيه:
تا مي توانيد قرآن بخوانيد
پيام آيه:
قرآن، كتاب زندگي است، بايد در همه ي زندگي، در غم و شادي، در فقر و ثروت، در جواني و كهنسالي، در سفر و غيرسفر و........ همه جا با قرآن انس و ارتباط داشته باشيم.
1- كاش در كتاب قطور زندگي سطري باشيم ماندني ... نه حاشيه اي از ياد رفتني
2- هر كه منظور خود از غير خدا مي طلبد ، او گدايي است كه حاجت ز گدا مي طلبد
3- در برابركسي كه معناي پرواز را نميفهمد هر چه بيشتر اوج بگيري كوچكتر خواهي شد
۱- بيهوده متاز كه مقصد خاك است
۲- هرگز براي خوشبختي امروز و فردا نكن
۳- نماز وقت خداست انرا به ديگران ندهيم
۴- هرگاه در اوج قدرت بودي به حباب فكر كن
۵- هر چه قفس تنگ تر باشد، آزادي شيرين تر خواهد بود
۶- دروغ مثل برف است كه هر چه آنرا بغلتانند بزرگتر مي شود
۲-واسئل الله من كل خير
۳-استغفرالله من كل ذنب
۴-واعوذ بالله من كل شر
...........................................................................................
خدا راسپاس وحمد مي گويم براي هر نعمتي كه به من داده است واز خدا درخواست مي كنم هر خير وخوبي راوخدايا مراببخش براي تمام گناهانم وخدايا به تو پناه مي برم از همه ي بدي ها
امام صادق (ع) فرمود :
وقتي خداوند اراده كرد قوم نوح را هلاك كند زنان را ۴۰ سال عقيم كرد تا فرزندي به دنيا نيايد (نشانه محبت به كودكان وبي گناهي آنان است )
نو بهار آمد و گل سرزده، چون عارض يار
اي گل تازه، مبارك به تو اين تازه بهار
با نگاري چو گل تازه، روان شو به چمن
كه چمن شد ز گل تازه، چو رخسار نگار
لاله وش باده به گلزار بزن با دلبر
كز گل و لاله بود چون رخ دلبر گلزار
زلف سنبل، شده از باد بهاري درهم
چشم نرگس، شده از خواب زمستان بيدار
چمن از لالهٔ نو رسته بود، چون رخ دوست
گلبن از غنچهٔ سيراب بود، چون لب يار
روز عيد آمد و هنگام بهار است امروز
بوسه دهاي گل نورسته، كه عيد است و بهار
گل و بلبل، همه در بوس و كنارند ز عشق
گل من، سر مكش از عاشقي و بوس و كنار
گر دل خلق بود خوش، كه بهار آمد و گل
نو بهار مني اي لاله رخ گل رخسار
خلق گيرند ز هم عيدي اگر موقع عيد
جاي عيدي، تو به من بوسه دهاي لاله عذار